Nou, moet je horen, het was werkelijk waar gewoon schandalig. Die arme jongens liepen daar gewoon. Deden geen vlieg kwaad. Wat zeg je? Of ze hand in hand liepen? Ja, ik heb er niet zo op gelet. Ik denk het wel, ja. Maar wat dan nog, dat moeten ze toch lekker zelf weten? Niet dan? Ja toch?
Ja, en toen liep die andere jongen ze tegemoet. Je zag aan zijn hele houding dat hij zich het baasje voelde. Hij liep midden op de stoep, en bleef vlak voor ze staan. Zij wilden langs hem lopen, maar toen deed hij een stap opzij. Hij stond daar maar, met zijn borst vooruit, en zijn kin omhoog. Toen de jongens nog een poging deden langs hem te lopen, schoot zijn vuist ineens naar voren. Zo, uit het niets, recht op de kin van die langste jongen. Ja, en toen was het einde zoek natuurlijk. Er werd geschreeuwd, vooral door dat baasje. Zo van ‘mietje’ en ‘flikker’ en zo. Ja, ik word er nog boos om, ik hou niet van dat gescheld. Mijn eigen jongens heb ik zo niet opgevoed, en zij hun kinderen gelukkig ook niet.
Maar waar was ik? O ja, nou, uiteindelijk lagen die twee jongens allebei op straat. Hij gaf één van de twee nog een trap na ook nog.
Ik durfde niet naar buiten, hoor. Ik heb het sowieso allemaal door de kier van mijn gordijn gezien. Mijn hart klopte in mijn keel, dat kan ik je wel vertellen.
Die arme jongens, het is toch een schande dat je tegenwoordig nog steeds niet jezelf mag zijn.
Hoe hij eruit zag? Dat weet ik niet zeker, hoor. Het ging ook allemaal zó snel. Hij had een capuchon over zijn hoofd, dus ik heb het echt niet goed kunnen zien.
Ik hoop dat ik heb kunnen helpen, agent. Maar ik zag dat Theo van hier tegenover het ook gezien heeft, misschien kan hij u nog verder helpen?
Ja, ik weet niet hoor, ik heb het wel gezien, maar ik wil me niet met dat tuig op straat bemoeien. Voor je het weet, ben je godverdomme zelf de Sjaak. Ik zag inderdaad dat er een aantal lui ruzie hadden, maar wie er begonnen is, geen idee. Klopt, ik keek naar buiten toen ik geschreeuw hoorde, maar dat is hier in de buurt ook niet zo vreemd, hoor. Moet ik me met elk geschreeuw bemoeien dan? En dan nog, als ik naar buiten zou zijn gegaan, voor hetzelfde geld zou ik zelf een klap voor m’n harses hebben gehad. Nee, bedankt, ieder moet het maar zelf uitzoeken in het leven. Mij heeft ook niemand geholpen, dus waarom zou ik een ander helpen? Ieder voor zich, zo gaat het in deze wereld. Een schande, zegt u? Misschien, maar ja, zo is het nu eenmaal, ja toch?