‘Wat zitten we hier mooi, hè mama?’​​​​​​​‘Zeker weten, schat.’Het is te lang geleden dat ik zijn ogen zo zag schitteren. Zijn adem ruikt naar boter en zeezout.‘Echt goed dat we zo vroeg waren, ik weet zeker dat wij de beste plekken hebben.’Hij kijkt alweer om zich heen, zichtbaar blij met onze zitplaatsen en het onverwachte…

‘Pomelo-Mare is héél gevoelig voor indrukken van buitenaf.’ De mama die tegelijk met mij naar binnen is gelopen, spreekt traag en kijkt erg bedrukt. Alsof ze heeft opgezocht hoe ze het beste kan laten zien dat ze praat over iemand die op sterven na dood is.Ik zucht en zet Lucas alvast op de grond, waar…

Ik wist het niet, had het nooit willen weten. Ik werd licht in mijn hoofd terwijl ik naar de collectie keek. Roze of blauwe houten kistjes, met een kroon of een beertje erop. Zelfs een kist in de vorm van een wiegje, de kleinste variant slechts 30 centimeter groot. Niet-gemaakte herinneringen rollen onophoudelijk over mijn…

Het felle ochtendlicht dringt door mijn oogleden heen. Ik draai me om en trek het dekbed hoog over me heen. Ik wil de dag buitensluiten. Ik wil niet met mijn voeten uit bed en in de realiteit glijden. Krampachtig probeer ik terug in slaap te vallen, maar de droomwereld is meedogenloos, onverbiddelijk dicht… Het warme…

Ik vlecht mijn vingers in elkaar en probeer niet te frunniken aan de mantel die zwaar en vreemd ruikend om mijn schouders hangt. Aan de andere kant van de deur wachten honderden mensen op mij, buiten nog vele duizenden meer. Mijn maag knijpt samen bij het besef. In mijn leven heb ik weinig last van…

Hun luide stemmen dringen door mijn koptelefoon heen. Mijn buik doet raar en zelfs Mario kan me niet opvrolijken. Tijdens het avondeten is het stil. Ik vertel een mopje en papa lacht, maar heeft het volgens mij niet echt gehoord.Als mijn mouw ineens in de appelmoes hangt, wordt papa heel boos. Hij zegt dat ik…

Terwijl Konijn rondhupst en zijn buikje rond eet met madeliefjes en boterbloempjes, voelt hij plotseling iets onder zijn perfect gevormde pluimstaart. Verbaasd kijkt hij naar de opbollende grond. Als de spitse snuit van Mol boven de aarde uitsteekt, lacht Konijn zich een bult.‘Wat kom jij doen, Mol?’‘Ik kom even kijken of het al lente is,…

De sloopkogel boort zich een weg door de lokalen op de bovenste verdieping en bij iedere knal krimp ik in elkaar. Kon ik de gedachten aan mijn eerste dag in dat gebouw ook maar zo makkelijk wegvagen. Onze mentor probeerde ons het belang van huiswerk, planning en toetsen bij te brengen. Angstvallig zijn blik mijdend…

Stofjes dansen tussen de boekenkasten in het zonlicht dat door de hoge glas-in-lood ramen het middenschip invalt. Terwijl ik geniet van de perfecte combinatie van koffiegeur en boekengeblader, typ ik de laatste woorden van mijn manuscript. Met een diepe zucht rek ik me uit en mijn ogen dwalen over het majestueuze gewelfde plafond. Mijn gezicht…

Het gebouw ruikt naar gympies die hun transpirerende eigenaren al eeuwen niet gezien hebben en ik probeer de opkomende misselijkheid weg te slikken. Mijn handen liggen ineengestrengeld op mijn schoot en zweet prikt in mijn oksels. Ik durf niet naast me te kijken. Ik veer op als de deur opengaat en de directeur mij en…